maandag, januari 21, 2008
Sjoerd Hilckmann: ‘Ik ben fotograaf, geen journalist’
Sjoerd Hilckmann (33) uit Utrecht brengt sinds 1999 "het wonen, werken en leven” van de beroepsmilitairen in beeld. In zijn beeldreportage van de Nederlandse Task Force in de Afghaanse provincie Uruzgan toont hij Nederlandse militairen in hun kamp, op patrouille en "in gesprek" met de bevolking. De foto’s, aangeboden door het ministerie van Defensie, zijn verschenen in diverse kranten, ook in deze.
Nog niet eerder sprak hij zich uit over de kwestie die de afgelopen weken rond zijn nominatie voor de Zilveren Camera 2007 ontbrandde. "Propaganda", oordeelden oorlogsfotografen over zijn genomineerde fotoserie. "Geen onafhankelijke journalistiek", erkende de Nederlandse Vereniging van Fotojournalisten. Hilckmanns nominatie bleef gehandhaafd, want volgens de Zilveren Camera is de militair toch in eerste instantie fotograaf.
Hilckmann werd uiteindelijk derde in de categorie Buitenlandse documentaire fotografie. „De discussie ging niet over mij, maar speelde zich naar mijn idee af op een hoger niveau. Het klopt, ik ben geen fotojournalist, maar ben absoluut beroepsfotograaf", zei hij gisteren na afloop van de prijsuitreiking in het Haagse Fotomuseum. De kritiek stoorde hem wel. "Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik militair ben, in de informatie bij de foto is te lezen wie de beelden levert."
Het woordje ‘onafhankelijkheid’ is discutabel, stelt Hilckmann. "Ik probeer in alle vrijheid een beeld te geven van missies, maar geniet zeker geen voorkeurspositie. Mijn eenheid beschouwt mij eerder als last, iemand om steeds weer rekening mee te houden. Tijdens verkenningen heb je hoe dan ook weinig ruimte, daarin verschilt mijn positie niet van die van embedded fotografen."
De suggestie dat hij alleen maar mooie plaatjes schiet, bestrijdt hij. "Ik maak foto’s van alles wat op mijn pad komt. Afgerukte ledematen en andere gruwelijkheden ben ik tijdens mijn uitzendingen nog niet tegengekomen."
Volgens Defensie kan Hilckmann "in vrijheid" zijn werk doen. Het stoort het ministerie dat er in deze zaak "zo op de man is gespeeld". Defensie zegt dat in het verleden vaker Defensiefotografen hebben meegedaan aan de Zilveren Camera. Volgende maand is er een debat over oorlogsfotografie. Hilckmann is dan al weer op missie in Kandahar.
Bron: NRC Handelsblad.
Jammer dat Hilckmann nog steeds aantoonbaar onwaarheden vertelt. Hij zegt: "Ik probeer in alle vrijheid een beeld te geven van missies, maar geniet zeker geen voorkeurspositie."
Dat is niet te rijmen met uitspraken van zijn collega-legerfotografen als: "De pers werd door de autoriteiten buiten het gebied gehouden dus Sjoerd Hilckmann en ik waren de enigen die officiële foto's maakten." En, "in alle vrijheid een beeld geven van de situatie"? Wat stelt die vrijheid voor, als Defensie letterlijk voorschrijft "dat de foto's de boodschap van Defensie moeten uitdragen".
Tenslotte, beste Sjoerd, waarom stuur je je foto's in naar een wedstrijd voor journalistieke foto's als je jezelf geen fotojournalist vindt?
Nog niet eerder sprak hij zich uit over de kwestie die de afgelopen weken rond zijn nominatie voor de Zilveren Camera 2007 ontbrandde. "Propaganda", oordeelden oorlogsfotografen over zijn genomineerde fotoserie. "Geen onafhankelijke journalistiek", erkende de Nederlandse Vereniging van Fotojournalisten. Hilckmanns nominatie bleef gehandhaafd, want volgens de Zilveren Camera is de militair toch in eerste instantie fotograaf.
Hilckmann werd uiteindelijk derde in de categorie Buitenlandse documentaire fotografie. „De discussie ging niet over mij, maar speelde zich naar mijn idee af op een hoger niveau. Het klopt, ik ben geen fotojournalist, maar ben absoluut beroepsfotograaf", zei hij gisteren na afloop van de prijsuitreiking in het Haagse Fotomuseum. De kritiek stoorde hem wel. "Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik militair ben, in de informatie bij de foto is te lezen wie de beelden levert."
Het woordje ‘onafhankelijkheid’ is discutabel, stelt Hilckmann. "Ik probeer in alle vrijheid een beeld te geven van missies, maar geniet zeker geen voorkeurspositie. Mijn eenheid beschouwt mij eerder als last, iemand om steeds weer rekening mee te houden. Tijdens verkenningen heb je hoe dan ook weinig ruimte, daarin verschilt mijn positie niet van die van embedded fotografen."
De suggestie dat hij alleen maar mooie plaatjes schiet, bestrijdt hij. "Ik maak foto’s van alles wat op mijn pad komt. Afgerukte ledematen en andere gruwelijkheden ben ik tijdens mijn uitzendingen nog niet tegengekomen."
Volgens Defensie kan Hilckmann "in vrijheid" zijn werk doen. Het stoort het ministerie dat er in deze zaak "zo op de man is gespeeld". Defensie zegt dat in het verleden vaker Defensiefotografen hebben meegedaan aan de Zilveren Camera. Volgende maand is er een debat over oorlogsfotografie. Hilckmann is dan al weer op missie in Kandahar.
Bron: NRC Handelsblad.
Jammer dat Hilckmann nog steeds aantoonbaar onwaarheden vertelt. Hij zegt: "Ik probeer in alle vrijheid een beeld te geven van missies, maar geniet zeker geen voorkeurspositie."
Dat is niet te rijmen met uitspraken van zijn collega-legerfotografen als: "De pers werd door de autoriteiten buiten het gebied gehouden dus Sjoerd Hilckmann en ik waren de enigen die officiële foto's maakten." En, "in alle vrijheid een beeld geven van de situatie"? Wat stelt die vrijheid voor, als Defensie letterlijk voorschrijft "dat de foto's de boodschap van Defensie moeten uitdragen".
Tenslotte, beste Sjoerd, waarom stuur je je foto's in naar een wedstrijd voor journalistieke foto's als je jezelf geen fotojournalist vindt?
# posted by Jan-Edward : 16:07
|
|